نقش حضرت علی (ع) و خلفای پیش از او در پیشبرد تفسیر قرآن

Authors

بمانعلی - دهقان منگابادی

دانشگاه یزد

abstract

به شهادت قرآن، نخستین مفسر این کتاب الهی شخص پیامبر گرامی اسلام بوده است. پس از آن حضرت این مهم را صحابه عهده دار شده اند، و در این میان از مشهورترین صحابه که به تفسیر قرآن اشتغال داشته اند از حضرت علی (ع) و سه خلیفه پیش از او یاد شده است. اما روایات تفسیری این چهار تن همانند نبوده و از نظر تعداد و نحوه تفسیر بکلی از یکدیگر متفاوت می باشد. صرف نظر از آنکه تعداد روایات تفسیری حضرت علی (ع) عمدتاً ناظر به جنبه های ظاهری آیات بوده لکن تفسیری که حضرت علی (ع) عمدتاً ناظر به جنبه های ظاهری آیات بوده لکن تفسیری که حضرت علی از آیات قرآن ارائه می دهد منحصر به ظاهر نبوده، و معانی باطنی آن را شامل می گردد، بیشتر مفسران تحت تأثیر شیوه تفسیری این چهار تن قرار گرفته اند به گونه ای که مفسران عقل گرا در تفسیر خود از شیوه حضرت علی (ع) در تفسیر قرآن بهره برده اند و مفسران ظاهرگرا از مشی و شیوه تفسیری سه خلیفه پیشین تأسی نموده اند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

جایگاه علی (ع) در تفسیر قرآن

قرآن، کتاب هدایت است و آدمی با مراجعه به آن می‌تواند به اهداف هدایتی قرآن دست یابد؛ ولی از آنجا که قرآن به کلیات پرداخته است و جزئیات را به عهده پیامبر (ص) گذاشته است، ضروری است که برای فهم عمیق قرآن به احادیث آن حضرت مراجعه شود. اما به جهت عمق نامحدود قرآن، پیامبر (ص) نمی‌توانستند همه‌ی آیات را با همه‌ی بطون آن تبیین کنند؛ لذا بر خود لازم دانستند که در کنار قرآن برای آیندگان منبعی دیگر در اختی...

full text

تصویر حضرت علی(ع) از منظر خلفای اموی

با عنایت به اینکه حضرت علی(ع) به عنوان امام اول شیعیان می باشد و نظر به اهمیت تحولات سیاسی بوجود آمده پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) در ماجرای سقیفه و عدم توجه به سفارش پیامبراعظم(ص) در غدیر خم وغصب خلافت توسط خلفای راشدین و پس از آنان خلفای اموی، در این پایان نامه قصد بر این است که ضمن شناساندن ماهیت واقعی خلفا، خصوصاً خلفای اموی در دوره خلافتشان نسبت به جایگاه حضرت علی(ع) و پیروانش، سیاست های منکوب...

15 صفحه اول

تفسیر قرآن به سنّت در کلام امیرالمومنین علی(ع)

تفسیر قرآن به سنّت در مرحلة بعد از تفسیر قرآن به قرآن و در طول آن است و معیّت آن دو با هم، لازم و ملزوم است. یعنی حجّیّت قرآن به جهت اینکه کلام خداست، ذاتی است ولی حجّیّت سنّت را خداوند در قرآن تجویز فرموده است. بدان جهت که نمی‌توان همه آیات قرآن را با خود قرآن تفسیر کرد که لازمه‌اش کفایت قرآن و عدم نیاز به سنّت و اهل بیت(ع) است، چاره‌ای جز رجوع به سنّت معصومین برای تفسیر قرآن نیست که آن، یکی از بهترین ...

full text

خوش بینی از منظر قرآن و حضرت علی ع در نهج البلاغه

یکی از ویژگی های مثبت انسان که هم در رشد و تکامل خود او نقش مهمی دارد و همپایه و اساس روابط اجتماعی می باشد خوش بینی است. خوش بینی نیک انگاری درباره خداوند، فعل و انفعالات جهان و نیز پندار و گفتار و کردار انسان ها و خود است. از آنجا که امید، نشاط، آرامش در زندگی و جامعه و سلامتی دین در سایه خوش بینی حاصل می شود به این موضوع از منظر قرآن به عنوان یک کتاب کامل و آسمانی و از منظر حضرت علی ع به عنو...

full text

وصایت حضرت علی (ع) و بازتاب آن در شعر پارسی تا پیش از دورۀ صفویه

با گرایش ایرانیان به تشیّع فصل جدیدی در ادبیات پارسی گشوده شد. از دیگر سو شخصیّت برجستۀ حضرت علی (ع) باعث شد حتی شاعران غیر شیعۀ ایرانی نیز زبان به مدح او گشایند و در فضلش سخن برانند. یکی از مسائل مهم در تاریخ اسلام مسألۀ «وصایت» و جانشینی حضرت علی (ع) به عنوان خلیفۀ پس از رسول خدا (ص) است که در ادبیات پارسی و تازی بازتاب داشته است. با روی کارآمدن سلسلۀ صفویه (907 ق. به بعد) این مسأله در ادبیات پ...

full text

مقام حسین بن علی(ع) در تفسیر و تأویل آیات قرآن کریم از دیدگاه تفاسیر فریقین

قرآن، کتاب انسان‌سازى است که انسان‌ها را به سوی سعادت و کمال هدایت می‌کند. حسین(ع) عِدْل و شریک قرآن است. این شراکت او با قرآن را پیامبر(ص) در حدیث ثِّقلَین تبیین نموده‌اند. کتابِ قرآن، صامت است و امام، قرآن ناطق. حسین بن علی(ع) به جهت ویژگی‌های خاصی که میان دیگر معصومان: داراست، مورد توجه ویژه رسول اکرم(ص) و ائمه: بوده است. در پژوهش حاضر می‌کوشیم به این پرسش پاسخ دهیم که دیدگاه‌های مفسران فریقین درب...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
دراسات فی العلوم الانسانیه

جلد ۱۱، شماره ۲، صفحات ۴۱-۵۳

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023